Όταν πριν από μερικά χρόνια ο Δήμος Φλώρινας κατασκεύασε το Κυνοκομείο της περιοχής, ο τότε και για δύο τετραετίες δήμαρχος, ο Στέφανος Παπαναστασίου το διαφήμισε επαρκώς, με τη συνδρομή των τοπικών Μ.Μ.Ε..........
Τα χρόνια πέρασαν και το άσυλο - αφού οι αρμόδιοι αδιαφόρησαν - μετατράπηκε σε κολαστήριο για όσα ζώα παραμένουν έγκλειστα εκεί, και κανείς ή μάλλον ελάχιστοι μιλούν για το τι συμβαίνει μέσα σε αυτό.

Το Δημοτικό Κυνοκομείο Φλώρινας κατασκευάστηκε πάνω σ’ έναν λόφο, δύο χιλιόμετρα περίπου από την πόλη. Έτσι όπως είναι απομακρυσμένο, δίπλα στη παράνομη χωματερή, που υπάρχει εκεί, ελάχιστοι το βλέπουν ή γνωρίζουν την ύπαρξη του και κανείς δεν ασχολείται με το τι πραγματικά συμβαίνει εκεί μέσα.

Αν και ο Δήμος Φλώρινας όρισε ποιοι υπάλληλοι είναι επιφορτισμένοι με την φροντίδα των έγκλειστων ζώων, εκείνοι όπως μας καταγγέλθηκε εκείνοι πηγαίνουν περιστασιακά ή και καθόλου.

Τα ζώα είναι αφημένα στο έλεος του καιρού. Φανταστείτε ότι δεν είναι λίγες οι φορές που κατά τη διάρκεια του χειμώνα η θερμοκρασία στην περιοχή ειδικά τη νύχτα πέφτει στους -15ο C και εκείνα είναι καθηλωμένα χωρίς δυνατότητα διαφυγής.

Τα ζώα επιβιώνουν στα μεταλλικά τους κλουβιά – που είναι τελείως ακατάλληλα για την διαμονή των ζώων – χωρίς φαγητό και νερό. Τα περισσότερα είναι πολύ άρρωστα – αφού ποτέ κανείς κτηνίατρος δεν τα φρόντισε – και κανένα δεν είναι στειρωμένο, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται μεταξύ τους και λόγω των συνθηκών τελικά να τρώει το ένα το άλλο.

Η κα Ζωή Χατζηαναστασίου, μέλος του συλλόγου «Φίλοι των Ζώων Φλώρινας» πήγε στην αρμόδια εισαγγελέα, Σύρμω Κακάλη, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα για να καταγγείλει τα όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές σιδερένιες πόρτες. Όπως μας είπε, η εισαγγελέας έδειξε ενδιαφέρον αλλά μέχρι τώρα τίποτα δεν άλλαξε. Το ίδιο είχε κάνει και πριν από δύο χρόνια… αλλά και τότε η εισαγγελική αρχή είχε βάλει την υπόθεση στο αρχείο.

Όποιος πλησιάζει την περιοχή, όπως θα δείτε και στο βίντεο, βλέπει κουτάβια να μπαινοβγαίνουν όσο ακόμα χωρούν κάτω από την βαριά σιδερόπορτα, που κόβει κάθε οπτική επαφή των περαστικών με τα όσα γίνονται μέσα στο λεγόμενο Κυνοκομείο Φλώρινας.

Τα ζώα μέσα σε αυτές τις άθλιες συνθήκες (κοκαλιάρικα, άρρωστα, εγκαταλειμμένα στο έλεος του καιρού και των ανθρώπων, που ανέλαβαν την σωτηρία τους) αναπαράγονται γιατί κανείς δεν έκανε το αυτονόητο! Δεν φρόντισαν να τα στειρώσουν και το πρόβλημα ολοένα και μεγαλώνει.

Πριν από μερικά χρόνια εξηγεί στη zougla.gr η κα Χατζηαναστασίου «είχαμε έρθει σε επαφή με τον τότε δήμαρχο, τον κ. Στέφανο Παπαναστασίου που ήταν δήμαρχος για δύο τετραετίες. Του εξηγήσαμε ότι πολλοί κτηνίατροι της περιοχής δέχτηκαν να κάνουν δωρεάν τις στειρώσεις. Τότε μας απαγόρευσε να έχουμε την οποιαδήποτε ανάμειξη, λέγοντας μας “ότι αυτά τα ζώα ανήκουν στον Δήμο Φλώρινας και εσείς δεν έχετε καμιά δουλειά να ανακατεύεστε”».

Η προηγούμενη δημοτική αρχή αδιαφόρησε, αλλά ούτε και ο νέος δήμαρχος δείχνει να νοιάζεται. Πάνω στην βαριά σιδερένια πόρτα υπάρχει μια ταμπελίτσα με τον τηλεφωνικό αριθμό, που καθένας μπορεί να καλέσει, αν θελήσει να υιοθετήσει κάποιο από τα ζώα. Το ενδιαφέρον του Δήμου Φλώρινας – που είναι υποχρεωμένος βάσει της ελληνικής και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας να προστατέψει τα αδέσποτα – εξαντλείται εκεί.

Έξω από αυτόν τον χώρο μαρτυρίου και δίπλα από την χωματερή, περιφέρονται δεκάδες άλλα σκυλιά σε εξίσου άθλια κατάσταση, άρρωστα και χωρίς τροφή, που ανυπομονούν ακόμα και για ένα κομμάτι ψωμί!

Επειδή τα ζώα δεν είναι αντικείμενα, μήπως θα πρέπει η εισαγγελέας να κινήσει τις διαδικασίες προκειμένου να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους; Ο νέος δήμαρχος Φλώρινας, Γιάννης Βοσκόπουλος, θα ακολουθήσει τα χνάρια του προηγούμενου; Θα αδιαφορεί και θα συμβάλει σε αυτό το έγκλημα σε βάρος των ζώων;

Είναι τόσο δύσκολο αυτά τα ζώα να ταϊστούν, να στειρωθούν και να έχουν κτηνιατρικής περίθαλψης προκειμένου προωθηθούν για υιοθεσία; Ως πότε οι δήμοι θα συνεχίζουν να δυσφημίζουν την χώρα μας με την προκλητική αδιαφορία που επιδεικνύουν σε θέματα προστασίας των ζώων;

Προτάσεις για την άμεση βελτίωση της κατάστασης στα δημοτικά καταφύγια αδέσποτων ζώων κατέθεσε το Πανελλήνιο Δίκτυο Οργανώσεων για τα Ζώα (ΠΑ.Δ.Ο.ΖΩ.) στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μετά από συλλογή στοιχείων από καταφύγια και φιλοζωικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα. Σύμφωνα με τα στοιχεία, τεκμηριώνεται ότι ελάχιστοι δήμοι σε όλη την Ελλάδα, εφαρμόζουν με ολοκληρωμένο τρόπο, τα σχετικά προγράμματα για τα αδέσποτα και μη, ζώα συντροφιάς.

Επιπλέον, οι περισσότεροι δήμοι στην Ελλάδα δεν έχουν ιδρύσει καταφύγια ζώων συντροφιάς και εκεί όπου υπάρχουν, ελάχιστα είναι αυτά που πληρούν τους απαραίτητους όρους και προϋποθέσεις που ορίζει η νομοθεσία, ενώ αντίθετα, έχουν διαπιστωθεί άθλιες συνθήκες διαβίωσης των έγκλειστων ζώων, υπάρχουν αναφορές για ασυδοσίες δημοτικών υπαλλήλων και υπευθύνων των δημοτικών κυνοκομείων, για ψευδείς και υπέρογκες αναθέσεις σε υπαλλήλους οι οποίοι «φροντίζουν» τα ζώα, υπερτιμημένα τιμολόγια που αφορούν σε τροφές των έγκλειστων ζώων, κ.ά..

Το ΠΑ.Δ.Ο.ΖΩ., μεταξύ άλλων, προτείνει την αποστολή εγγράφου από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε όλους τους δήμους της χώρας υπενθυμίζοντάς τους τις διατάξεις για τους όρους και τις προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των καταφυγίων, την καταγραφή και τον έλεγχο στα δημοτικά καταφύγια από υπηρεσιακό κλιμάκιο με απαραίτητη την παρουσία εξουσιοδοτημένου μέλους ή εκπροσώπου ζωοφιλικού σωματείου, τη διερεύνηση του ρόλου των κτηνιάτρων (μόνιμων υπαλλήλων) των δημοτικών καταφυγίων και κατά πόσο αυτοί ασκούν τα καθήκοντά τους, την υποχρεωτική συνεργασία των δήμων με ζωοφιλικά σωματεία για την παρακολούθηση της λειτουργίας των καταφυγίων, τον έλεγχο στην οικονομική διαχείριση των καταφυγίων, ώστε να ελεγχθούν τυχόν παρατυπίες, ασυδοσίες και για να επιτευχθεί πλήρης διαφάνεια, κ.ά..

Με την κατάθεση των προτάσεων για τα καταφύγια, το ΠΑ.Δ.Ο.ΖΩ. στοχεύει στον τερματισμό της αυθαίρετης δράσης πολλών δήμων δια των αντιπροσώπων τους, δημάρχων και υπεύθυνων αντιδημάρχων.
Επίσης, στοχεύει στην ανάληψη πρωτοβουλιών εκ μέρους της Πολιτείας σε συνεργασία με τα φιλοζωικά σωματεία και στην έναρξη εκστρατείας βελτίωσης των συνθηκών ζωής των τετράποδων μέσα σε αυτά, ούτως ώστε να λειτουργούν, όπως ορίζει ο νόμος, ως προσωρινά κέντρα φιλοξενίας – ιατρικά κέντρα αδέσποτων ζώων – και όχι ως χώροι διά βίου εγκλεισμού τους.