Με αφορμή την εκδήλωση που διοργάνωσε το καταφύγιο γάτων και σκύλων «ΑΡΓΟΣ» στην Ορμήδεια για συγκέντρωση τροφίμων, υιοθεσίες και χορηγίες ζώων, η Πρόεδρος της Φωνής για τα Ζώα της Κύπρου, Μαίρη Αναστάση-Χρυσοχού και η υπεύθυνη του καταφυγίου «ΑΡΓΟΣ», Στέλλα Στυλιανού, μιλούν στη «Σ» για τις αιτίες που διαιωνίζουν το πρόβλημα των αδέσποτων στην Κύπρο.

......
Άλλαξαν οι Κύπριοι

Ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα στους πολίτες, οι οποίοι εμφανίζονται ολοένα και πιο ευαισθητοποιημένοι στο πρόβλημα των αδέσποτων, και την κρατική μηχανή που παραμένει απλός παρατηρητής, είναι η εικόνα που περιγράφουν οι υπεύθυνοι των φιλοζωικών οργανώσεων της Κύπρου ενόψει του νέου έτους. Το 2011 διαφαίνεται γι’ αυτούς ως άλλη μια χρονιά αγώνα για επιβίωση των καταφυγίων της «Φωνής για τα Ζώα της Κύπρου», άλλη μια χρονιά αβεβαιότητας. Σήμερα, λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, το καταφύγιο «ΑΡΓΟΣ» αναγκάζεται να ζητήσει από τους πολίτες τρόφιμα για να μπορέσει να συντηρήσει τους 143 σκύλους και τις 170 γάτες που φιλοξενεί. «Χρειαζόμαστε 6500 ευρώ μηνιαίως για τα λειτουργικά έξοδα του καταφυγίου.

Η κρατική ενίσχυση για ολόκληρο το 2009 ήταν 7500 ευρώ, τα οποία μάλιστα δεν μας τα έδωσαν, παρά μόνο στο τέλος του 2010», αναφέρει η υπεύθυνη του «ΑΡΓΟΥΣ», Στέλλα Στυλιανού. Σαφώς και η ασυνειδησία σημαντικού μέρους του πληθυσμού ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τις εγκαταλείψεις και τον υπερπληθυσμό των αδέσποτων σκύλων και γάτων στο νησί, καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία της οργάνωσης, το 99% των σκύλων που καταλήγουν στα καταφύγια και τους χώρους κράτησης των δήμων δεν φέρουν καμία σήμανση και δη microchip, όπως ορίζει η Νομοθεσία.

Ως εκ τούτου, ούτε οι ιδιοκτήτες εντοπίζονται, ούτε τιμωρούνται όσοι τα εγκαταλείπουν.

Η ρίζα, όμως, που διαιωνίζει τη δυσάρεστη σε όλους κατάσταση με τα αδέσποτα δεν είναι παρά η ανυπαρξία οργανωμένης κυβερνητικής πολιτικής για την αντιμετώπιση ενός κοινωνικού ζητήματος που έχει από χρόνια λυθεί στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη - και δεν αναφερόμαστε στην απάνθρωπη «εξαφάνιση» των σκύλων από την Αθήνα για την Ολυμπιάδα του 2004, αλλά στην υιοθέτηση βιώσιμων λύσεων και προγραμμάτων. Το τεράστιο οικονομικό έλλειμμα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι φιλοζωικές οργανώσεις στην Κύπρο είναι μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου που ονομάζεται έλλειψη κατάρτισης, αμηχανία, ακόμη και κατά περιπτώσεις απάθεια των αρμοδίων Αρχών, οι οποίες αδυνατούν να εφαρμόσουν την ισχύουσα νομοθεσία περί σκύλων.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν εκπρόσωποι της «Φωνής για τα Ζώα της Κύπρου», παρόλο που γίνονται καταγγελίες στις αρμόδιες Αρχές (Κτηνιατρικές Υπηρεσίες και Αστυνομία) για ζώα παραμελημένα ή κακοποιημένα, ακόμα και για πολύ σοβαρά περιστατικά, και οι δύο αυτές Αρχές «είναι εντελώς ανέτοιμες να τα αντιμετωπίσουν σωστά και έγκαιρα».

Νεκρός γάτος από αεροβόλο

Ο Σ.Σ., 50 ετών, περιγράφει στη «Σ» πώς υποβιβάστηκε από τις Αρχές το περιστατικό που αντιμετώπισε ο ίδιος όταν είδε από το μπαλκόνι τού σπιτιού του να πέφτει νεκρός ο γάτος του από αεροβόλο όπλο, κατόπιν απειλών γείτονα με επανειλημμένη προκλητική αντι-φιλοζωική συμπεριφορά. Όχι μόνο κατήγγειλε γραπτώς το περιστατικό και υπέδειξε τον ύποπτο, αλλά απηύθυνε και προσωπική επιστολή προς υψηλά ιστάμενο στέλεχος της Αστυνομίας, διεκδικώντας μία πιο δυναμική διερεύνηση του αδικήματος.

Ο αξιωματούχος απάντησε «ψυχρά, απορρίπτοντας τα επιχειρήματα» τού Σ.Σ., ο οποίος ανταπάντησε με τη σειρά του επισυνάπτοντας το πόρισμα της ίδιας της Αρχής που αναγνώριζε τους βασικούς ισχυρισμούς του παραπονούμενου αναφορικά με την πιθανή ταυτότητα του δράστη. Ο Σ.Σ. δηλώνει στη «Σ» ότι πρόκειται για το τέταρτο ζώο που χάνεται κατόπιν απειλών από τον ίδιο ύποπτο και η αδράνεια των αρμοδίων τον κάνει να πιστεύει ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα περιστατικά όσο ο δράστης, όχι μόνο παραμένει ατιμώρητος, αλλά εξακολουθεί να επιδεικνύει άφοβα τα εχθρικά του αισθήματα απέναντι στα ζώα της γειτονιάς. «Κατόπιν τούτου εμείς λαμβάνουμε σωρηδόν παράπονα από τους πολίτες.

Ειδικά για το θέμα των δηλητηριάσεων ζώων, παρόλο που υπάρχουν οδηγίες ως προς το πώς θα πρέπει να γίνεται μία διερεύνηση δηλητηρίασης ζώου, τις πλείστες φορές η Αστυνομία αρνείται ακόμα και να πάει στον τόπο του εγκλήματος με τη δικαιολογία ότι εφόσον δεν υπάρχει ύποπτος, δεν μπορεί να κάνει τίποτα», εξηγεί η κ. Αναστάση-Χρυσοχού. «Και φυσικά εφόσον η Αστυνομία δεν δείχνει το πρόσωπό της στην περιοχή έστω για να φοβηθούν οι ένοχοι, το έγκλημα της δηλητηρίασης ζώων συνεχίζεται ανενόχλητα. Όσον αφορά τις κακοποιήσεις ζώων, οι πλείστοι αστυνομικοί παραδέχονται ότι δε μπορούν να αναγνωρίσουν αν ένα ζώο παραμελείται και επιπλέον δεν ξέρουν τι να κάνουν μετά».

Οι Κτηνιατρικές Υπηρεσίες

Και οι Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, όμως, ως πιο εξειδικευμένη Αρχή, δεν διαθέτουν κανένα εξειδικευμένο σώμα επιθεωρητών για περιπτώσεις παραμέλησης και κακοποίησης ζώων. «Κατά συνέπεια, τα ζώα παραμένουν σε απαράδεκτες συνθήκες. Ακόμη κι αν δοθούν εντολές για βελτίωση, σπάνια επιστρέφουν οι αρμόδιοι για να διαπιστώσουν αν οι συνθήκες βελτιώθηκαν ενώ καθυστερούν και στη διερεύνηση των περιστατικών. Δεν κατάσχουν ζώα τα οποία θα πρέπει να κατασχεθούν παρόλο που ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα, καθότι δεν έχουν χώρους να τα φιλοξενήσουν - δεν έχουν όμως κάνει και προσπάθεια να αγοράσουν υπηρεσίες για το θέμα αυτό», προσθέτει η Πρόεδρος της «Φωνής για τα Ζώα». «Λένε ότι δεν έχουν αρκετό προσωπικό για να διεκπεραιώνουν και αυτό το καθήκον.

Εμείς αναγνωρίζουμε ότι ναι, με τις δομές που έχουν αυτήν τη στιγμή και οι δύο αυτές αρμόδιες Αρχές, δεν μπορούν να εφαρμόσουν το Νόμο, άρα πρέπει πάραυτα να δημιουργηθεί Αστυνομία Προστασίας Ζώων, που θα εξειδικεύεται σε αυτά τα θέματα» - ένα αίτημα που έχει θέσει στο πρόσφατο παρελθόν με κινητοποιήσεις και το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών.

Ελλείψεις στους χώρους κράτησης αδέσποτων στους Δήμους

«ΣΕ Ο,ΤΙ αφορά τη στάση των πολιτών απέναντι στα κατοικίδια, υπήρχαν και υπάρχουν στην Κύπρο πάρα πολλοί ζωόφιλοι. Παλαιότερα, δυστυχώς, φοβόντουσαν τον εμπαιγμό και δεν εκφράζονταν. Τα τελευταία χρόνια, βλέποντας την ύπαρξη μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων, οι οποίοι είναι πολύ ζωόφιλοι, ευαίσθητοι και συνεπείς στις υποχρεώσεις τους έναντι των ζώων, δεν μπορούμε να τους κατατάξουμε όλους στην ίδια κατηγορία. Υπάρχουν όμως ακόμη αρκετοί που είναι αδιάφοροι και δεν βλέπουν το ζώο ως ύπαρξη που αισθάνεται - που νιώθει τον πόνο και που υποφέρει. Αυτό είναι θέμα αγνοίας, έλλειψης διαφώτισης και εκπαίδευσης», αναφέρει η κ. Αναστάση-Χρυσοχού, ενώ τονίζει ότι υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις στους χώρους κράτησης αδέσποτων στους δήμους.

«Οι πλείστες κοινότητες δεν ξέρουν και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τη Νομοθεσία περί σκύλων. Οι δήμοι, όσοι προσπαθούν να την εφαρμόσουν, το κάνουν πολύ άτσαλα, με αποτέλεσμα να εξοργίζουν τους πολίτες και να βασανίζουν τα ζώα. Δεν υπάρχουν εγκεκριμένοι χώροι κράτησης των αδέσποτων. Τα ζώα ζουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες, οι ιδιοκτήτες τους ακόμα και αν έχουν microchip δεν μπορούν να τα βρουν γιατί όσα περιμαζεύονται από τους δρόμους δεν σκανάρονται από τους υπαλλήλους των δήμων και γενικά επικρατεί ένα... ασυμμάζευτο μπάχαλο. Οι πολίτες που γνωρίζουν την κατάσταση αρνούνται, λοιπόν, να παραδώσουν τα αδέσποτα που βρίσκουν στα δημαρχεία και έτσι τα πλείστα καταλήγουν στις ζωοφιλικές οργανώσεις με αποτέλεσμα να δημιουργείται το αδιαχώρητο στα καταφύγια και το κόστος λειτουργίας τους να ανεβαίνει κατακόρυφα. Ένα καταφύγιο χρειάζεται περίπου 6000 ευρώ το μήνα.

Αν υπολογίσουμε ότι η μέγιστη ετήσια χορηγία της Κυβέρνησης σε μία οργάνωση με μεγάλο καταφύγιο είναι 7500 ευρώ (αυτό συμβαίνει μόνο τα τελευταία δύο χρόνια και κατόπιν αγώνων της "Φωνής για τα Ζώα της Κύπρου"), τότε καταλαβαίνετε τον αγώνα που κάνουμε για να καλυφθούν τα έξοδα τούς επόμενους 10-11 μήνες».

Μας περιμένουν να τα γνωρίσουμε…

ΜΑΣ περιμένουν μαζί με δεκάδες άλλα εγκαταλειμμένα κατοικίδια να τα γνωρίσουμε από κοντά σήμερα Κυριακή, στο καταφύγιο «ΑΡΓΟΣ» στην Ορμήδεια, ή όποια άλλη ημέρα κατόπιν ραντεβού με τους υπεύθυνους του καταφυγίου (www.cva.com.cy, τηλ. 70003647)

* Η Λαίδη είναι διασταύρωση γερμανικού ποιμενικού, είναι μέτριου μεγέθους και πολύ φιλική με όλους τους σκύλους. Της αρέσει πολύ ο περίπατος και περιμένει με χαρά τη σειρά της. Είναι περίπου 2.5 ετών, στειρωμένη και εμβολιασμένη. Εγκαταλείφθηκε έξω από το καταφύγιο με τα κουταβάκια της.

* Η Λεβάντα είναι μια όμορφη και χαριτωμένη σκυλίτσα 1.5 έτους. Την είχαν πετάξει πάνω από την περίφραξη μέσα στο καταφύγιο ένα βράδυ. Είναι έξυπνη και φιλική με ζώα και ανθρώπους και μια εξαιρετική σύντροφος. Είναι στειρωμένη και εμβολιασμένη.

* Ένα αχώριστο ζευγαράκι είναι ο μικρός Σούνερ, που εγκαταλείφθηκε έξω από το καταφύγιο και η Ήλια, μια αδέσποτη σκυλίτσα που έφεραν στο καταφύγιο κάποιοι Άγγλοι με τα 8 της σκυλάκια.

* Ο Butch είναι ένα μικρόσωμο αυστραλιανό τεριέ, που βρέθηκε περιπλανώμενο στην περιοχή του καταφυγίου. Είναι 3 ετών, φιλικό, παιχνιδιάρικο, χαδιάρικο, στειρωμένο και εμβολιασμένο.

Πηγή : sigmalive.com