Πολλά τα συναισθήματα...Είχαμε χαρές για ζώα που βρήκαν σπίτι, είτε στη Ρόδο, είτε στην Αθήνα, είτε στο εξωτερικό.......
Είχαμε όμως και λύπες για ψυχές που φεύγουν παρά τις προσπάθειες για σωτηρία.

Έτσι έφυγε και ο Black Velvet, ένα ανεπίσημο όνομα που του είχε δώσει η Vesna Jones, που τον περίμενε να γίνει καλά και να ταξιδέψει στην Αγγλία να βρει μια οικογένεια παντοτινή.

Ήταν το κυνηγόσκυλο που πολλοί γνωρίσατε όταν βρέθηκε σκελετωμένο από την ασιτία στη Ρόδο, πριν 1 μήνα.

Βοηθήσατε οικονομικά, ανταποκριθήκατε και πήραμε και φάρμακα, και βιταμίνες και τεστάκι και τροφή.
Σε μια μόλις εβδομάδα παραμονής στο Κυνοκομείο της Ρόδου ο κτηνίατρος με κάλεσε να πάω να πάρω το ζώο γιατί δεν ήταν καλά. Είχε πέσει σχεδόν σε κώμα, με ορό, αφυδατωμένο και αδύναμο.

Με τέτοια ασιτία πού να αντέξει το κορμί, τα όργανα το λίγο καλό φαγάκι;

Επί 2 εβδομάδες χαροπάλεψε στον κτηνίατρο. Μία με ορους να είναι καλά, μία να κάνει εμετούς και διάρροιες με αίμα όταν ήταν χωρίς ορό.

Ο οργανισμός του είχε παραδώσει τα όπλα. Δεν πολεμούσε να παράγει όσα χρειαζόντουσαν. Μόνο με ορό τα δεχόταν.

Και εκεί που αρχίσαμε να συζητάμε το ενδεχόμενο ευθανασίας,για να τον βοηθήσουμε να πεθάνει χωρίς άλλο πόνο,αφού ο γιατρός το έκρινε απαραίτητο και αναπόφευκτο, σαν να μας διευκόλυνε με περίσσειο θάρρος, να μην μας φορτώσει ούτε αυτό το δύσκολο έργο, ούτε αυτές τις τύψεις...ξεψύχησε μόνος του με μάτια που πάντα θα λένε δεν πειράζει.

Δεν πειράζει άνθρωποι, κυνηγοί και πρώην ιδιοκτήτες μου για όλα όσα με κάνατε να υποφέρω.

Δεν πειράζει άνθρωποι που με σώσατε και με πήγατε στο γιατρό. Κάνατε ό,τι μπορούσατε.

Δεν πειράζει.

Ως πότε όμως δεν θα πειράζει να χάνονται έτσι οι ψυχές τους γιατί εμείς οι άνθρωποι είμαστε ανεύθυνοι και μη αντάξιοι των προσδοκιών που εχουν από εμάς: να τα φροντίζουμε και να τ αγαπάμε για όλη τους τη ζωή.

Μα τόσο δύσκολο είναι αλήθεια;

Ευχαριστώ θερμά την Ντόρις και την Βάσια για όλο το τρέξιμο και τη φροντίδα που χάρισαν στον κυνηγοσκυλάκο.

Κλειάννα Μαλαματίνα


Πηγή: Adespoto.Gr